Kahramanmaraş merkezli 6 Şubat depremlerinde Hatay’da evini kaybeden ve yakınlarını yitiren müzik öğretmeni Cansu Daloğlu Aytaç (41), yerleştiği Mersin’de sadece kendine değil, depremzede çocuklara da umut oldu. Açtığı müzik okulu aracılığıyla çocuklara ve kadınlara destek veren Aytaç, bir yandan da Hatay’ın Antakya ilçesinde kurduğu yaşam istasyonu ile çalışmalarını sürdürüyor.
Deprem sırasında tesadüfen Mersin'de olduklarını, Hatay’daki evlerinin ise tamamen yıkıldığını anlatan Aytaç, "Hayat tamamen değişti. Evimiz, iş yerimiz, öğrencilerimiz, arkadaşlarımız… hiçbir şeyimiz kalmadı. Ama bu, mücadele etmemiz için bir engel değil" dedi.
"Sanat, çocukların yeniden hayata tutunmasını sağladı"
Cansu Daloğlu Aytaç, Mersin’de kurduğu müzik okulunun gelirlerinin bir kısmıyla Hatay’da yürüttüğü projeleri destekliyor. Yardımseverlerin katkısıyla Antakya’nın Defne ilçesi Aknehir köyünde kadınlar ve çocuklar için bir yaşam merkezi kuran Aytaç, burada çocuklara sanat eğitiminden sınav hazırlık desteğine kadar pek çok alanda ücretsiz imkanlar sağladıklarını belirtti.
“Başta parklarda, sokaklarda başladığımız bu yolculuk, bugün kalıcı bir yapıya dönüştü. Şimdi çocuklar bu merkezde resim çiziyor, şarkı söylüyor, hayal kuruyor. Bu da onların hayata umutla tutunmasını sağlıyor” diye konuştu.
"Müzik aletimiz yoktu, kendimiz yaptık"
Yaşadıkları zorluklara rağmen umutlarını hiç kaybetmediklerini vurgulayan Aytaç, “İlk zamanlarda elimizde hiçbir şey yoktu. Boş pet şişeleri, tahtaları müzik aletine çevirdik. Çocuklara boş kâğıtlar vererek ne hissediyorlarsa çizmelerini istedik. En çok neyi özledilerse onun üzerine şarkılar besteledik. Bu süreç, bir tedaviye dönüştü” dedi.
"Sanatla iyileştik"
Sanatın hem kendi hayatında hem de dokunduğu çocuklarda iyileştirici bir gücü olduğunu söyleyen Aytaç, şunları söyledi:
“Depremle birlikte hiçbir şeyin kalıcı olmadığını anladık. Eviniz, arabanız, eşyalarınız… hepsi bir anda yok olabiliyor. Ama müzik, şarkı söylemek, piyano çalmak… bunlar bana hayatı yeniden sundu. Sanatla iyileştik. Hayata sanatla tutunduk.”
